زندگی نامه: «شهید محمّد قاسم جعفری»

تهیه کننده: محمّد شریف عظیمی

برای هر مرتبه از منزلت اجتماعی ودرهرقدم از راه سربلندیّ یک ملّت، قطره های سرخ خون کسانی ریخته که جان خویش را نثار عظمت دین، کرامت مردم و عزّت میهن خود نموده اند؛ هدیه گرانقدری که آنان درراه رضای خدا، استقلال واعتلای میهن و افتخار و سرفرازیّ مردم خویش بخشیده اند را با یادی ازواقعه ناگوار وامّا مبارک شهادت شان نمی توان ستایشی درخورنمود؛ معامله ی چنین گران سنگ را فقط رحمت ورضوان خداوندی می تواند جبران نماید. یادکرد شهادت و تجلیل مرام شهیدان، برای یافتن راه افتخاری  است که با چکیده های زلال خون آنان، گشوده شده و تکریم نام ومرام آنان، رگ تاریخ را تازه و دل زمانه را روشن نگه می دارد.    

یکی از شهیدان والا مقام خطّه سرافراز «مالستان» که جان گرامی خویش را فدای دفاع از حیثیت و کرامت مردم خود نموده و خون پاک خویش را در راه خدا ورهائیّ خلق نثار نمود، شهید سرافراز، «شهید محمد قاسم جعفری» است. محمّدقاسم جعفری، فرزند مرحوم محمّد جعفر درسال 1331 در آغیل «پیتآب» قریه «بغرا» درخانواده متوسّط از نظر اقتصادی و متدیّن ومذهبی دیده به جهان گشود، سواد خواندن و نگاشتن را مطابق معمول روزگار کودکی اش، از مکتب خانه سنّتی فراگرفت، مشکلات معیشت و امرار معاش روزمرّه خانواده ی نسبتا پرنفوس او، امانش نداد تا به تحصیلات خود ادامه دهد ومثل بسیاری از همگنان نسلی و قومی خود، برای تأمین مصارف خانواده، مادر مهربان و پدر گرامی وسایر اعضای خانواده اش را باچشمان اشکبار ترک گفته وراهیّ ایران گردید و چند سالی، غربت دیار ایران را با همّت و پشتکار عالی در کارهای بنّائی وساختمانی تحمُّل و دستمزد های تلاشش را به حساب دخل خانه واریز وخود نیز پس از سالها دوری به آغوش خانواده بازگشت؛ وحال زمان آن رسیده بود تا محمّد قاسم جوان، سنّت وسیره رسول خدا (ص) را به جا آورده ونیازهای عاطفی و فطری انسانی را برآورده نماید، درسال 1358 شمسی، به رسم ساده محلّی وبا انجام تشریفات معمول وطنی، ازدواج می کند، سالهای شیرین ازدواج محمّد قاسم جعفری با تلخکامی های ملّت افغانستان زیر سلطه ارتش سرخ شوروی همزمان شده بود، برای جوانی رشید وشجاع ومسئولیت پزیری چون «محمّد قاسم جعفری» مانند خیلی از جوانان غیور وطن او تحمُّل یوغ بیداد واستبداد کمونیستی ننگ آور بوده ولذا درقالب یکی از احزاب جهادی، دست به سلاح برده وچندسالی مجاهدانه درکنار همرزمان مجاهد خویش دردفاع از دین ومیهن، راهیّ جبهه های «لومان» و«مقور» غزنی گردیده وبا دشمنان دین ومیهن خود مبارزه  نمود.

دیارسرافرازمالستان درتاریخ خویش هیچگاهی سر سازگاری با استبداد و سلطه ستم وتحمُّل تجاوز را نداشته و یکی ازمبادی آغاز جهاد علیه دولت کمونیستی درهزاره جات بوده است، این بار درسال 1369 شمسی که همسایگان پیمان شکن این ولسوالی، قصد تعرًّض به خاک و غارت اموال و هتک حرمت جان مردم را داشتند، تجاوزناجوانمردانه را به خاک مالستان آغاز نمودند که ملّت غیرتمند مالستان بی هیچ درنگی به دفاع از خاک وخون خویش پرداخته و درگرماگرم این دفاع جانانه، شهیدانی نیز فدای دفاع از ملّت و مردم خویش گشتند که یکی ازشهدای والا مقام این دفاع جوان مردانه، «شهید محمّد قاسم جعفری» بود که در آغازین روزهای دفاع به سنگرمبارزه در خطّ مقدّم جبهه «سوسه در منطقه مکنک» شتافته و جان عزیزش را در سنّ 38 سالگی نثار ملّت ومذهبش نمود؛ پیکر آغشته به خون این شهید عزیز در شکوه واستقبال کم نظیر مردم مالستان از محلّ شهادت او (مکنک) تا زاد گاه او در « بُغـرا » تشییع شده و پس ازوداع با مادر چشم به راه و پنج فرزندی به جا مانده ازاو و همسر داغ دیده و دو برادر رشید آن شهید وملّت قدرشناس مالستان در قبرستان «آب قاش» قریه بغرا به خاک سپرده شد ومزار این شهید عزیز چون غنچه ای سرخ در دستان مردم محل، امروزه نیز مطاف و زیارتگاه مردمان این خطّه سربلند است. روحش شاد و یادوراهش گرامی باد!.