# تک سوار مرکب صلح

ورود مجدد آمر صاحب حکمتیار به عرصه سیاست و دیدار جناب استاد دانش با ایشان، به یک بحث داغ فیسبوکی تبدیل شده است و ما جماعت این دهکده، همچنان به قضیه به صورت سیا و سفید نگاه می کنیم.
واقعیت این است که، نه پیوستن آمر حکمتیار به پروژه صلح محکوم است و نه دیدار جناب استاد دانش با ایشان قابل نقد است زیرا:
۱- مردم افغانستان یک‌واقعیت را نباید از نظر دور بدارد و آن اینکه با فراموشی گذشته های تلخ و نگاه عبرت آموزی به گذشته، می توان از بحران های موجود گزر نمود و تعامل شایسته و بایسته با همه ی اقوام، تنها راه نجات این سرزمین فلاکت زده از بحران تعصبات کور قومی و قبیله ای است.
۲- حکمتیار تک سوار مرکب صلح است آمدنش را به هر دلیل - ولو از روی ناچاری- باشد قدر نهیم زیرا معقول نیست که از یکطرف انتظار داریم همه از تخریب و انتحار و انفجار دست بر دارد و از طرف دیگر با هزار دلیل آمدن و پیوستن شان را محکوم کنیم.
۳- ما نباید نگاه مان به قضایای سیاسی کشور، سیا و سفید کامل باشد، منتظر باشیم در آینده نزدیک، چه اتفاقی رخ می دهد و همراه با تحولات و اقدامات بعدی تک سوار صلح، دست به قضاوت بزنیم.
۴ - دیدار استاد دانش به عنوان یک سیاستمدار معتدل نیز، با کسی که قانون اساسی کشور را پذیرفته و قرار است در روند صلح و ثبات کشور کمک کند، نه تنها جای نقد نیست که در خور ستایش است.
با سیاست معتدلانه کشور آسیب نمی بیند! بیایید معتدل باشیم.