بابه مزاری

یاد گل سرخ

**نوشته شده توسط ali halimi**. **ارسال شده در** بابه مزاری

اشاره:


آقای سناتور محمدباقر شریفی، عالم دین و عضو سابق مشرانوجرگه، در سال 1333ش، در ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی متولد شد. علوم دینی را در زادگاهش آغاز و در حوزه علمیه‌ی مشهد ادامه داد. وی در چوکات «سازمان نصر افغانستان» و «حزب وحدت اسلامی افغانستان» به فعالیت‌های سیاسی پرداخت. سپس از سال 1384-1388ش، به‌عنوان سناتور مردم دایکندی، در مشرانو جرگه (سنای کشور)، فعالیت کرد و مدتی نیز به‌عنوان مشاور معاون دوم ریاست اجراییه حکومت فعالیت کرده‌است.
زمستان 1365- پنجاب بامیان
شهید مزاری(ره)، در زمستان 1365ش، در پایگاه «سازمان نصر»، در پنجاب بود. رهبران «سازمان نصر افغانستان»، همه برای به‌وجود آوردن وحدت در آن‌جا جمع بودند. بنده نیز بعد از این‌که محمدی سرنگاه، معلم ابراهیم شهرستانی و جمعی از قوماندانان سازمان نصر در شهرستان در خواجه نیکپای ضربه خوردند و شهید شدند، خود را به سلامت کشیده و در پنجاب رفتم. زمستان را در کنار رهبران، در پنجاب بامیان ماندم. استاد شهید مزاری(ره) همواره روزه‌دار بود و می‌گفت: روزه قضایی دارد. ایشان بدون این‌که سحری بخورد، روزها روزه داشت و فقط شب‌ها با غذایی ساده‌ای که در پایگاه طبخ می‌شد، با دیگران بر سر یک سفره می‌نشست و افطار می‌کرد.
بارها آیت‌الله صادقی پروانی و باقی دوستان به وی پیشنهاد می‌کردند که روزه نگیر! با این غذا روزه گرفته نمی‌شود. ضعیف می‌شوی! اما ایشان به روزه خود ادامه داد تا قضایی‌ها ادا شد. این خاطره بیان‌گر اهتمام و توجه جدی رهبر شهید به تکالیف است، نشان‌گر اخلاق‌مداری ایشان نیز هست. او نمی‌خواهد به‌خاطر انجام تکلیف خود، موجب اذیت و زحمت دیگران شود و این عمل‌کرد رهبر شهید بابه مزاری(ره) می‌تواند الگوی باشد برای ما.

منبع: فصلنامه سخن صبا، 1401، ش43-42

**اشکال یابی جوملا**

**جلسه**

**اطلاعات مشخصات**

**حافظه استفاده شده**

**پرس و جو پایگاه داده**

**ایرادات بارگذاری در فایل زبان**

**فایل زبان آپلود شده**

**رشته ترجمه نشده**